Brugge-Banneux vzw
1966 - 1970
1966, Triduüm van 19 tot 23 augustus
met 214 zieken, 4 zieke kinderen en 125 gezonde bedevaarders.
Op zondag kwamen 990 eendagsbedevaarders met de radiotrein naar Banneux en nog een aantal met autocars van uit Sint-Niklaas, Adegem en Staden.
De predikant dit jaar was Kapucijn, pater Fillibert. Hij had het over de Boodschap van Banneux: "Ik ben de Maagd der Armen. Geloof in Mij, bid veel. Ik kom voor alle naties."
In 'Kerk en Leven' verscheen een uitvoerig verslag van dit triduüm: "Voor gezonden die het triduüm meemaakten worden de schoonste sermoenen gepredikt door de zieken. Hun vroomheid, hun geduld, hun gelatenheid en soms hun verrassende levensblijheid hoeven geen woorden om klare taal te spreken … Het werd voor alle aanwezigen een onvergetelijk gebeuren van ingetogen bidden, een aaneenrijging van indrukwekkende momenten en een echte verbroedering. Nu allen weer thuis zijn, leven ze niet alleen van prettige herinneringen, ze ervaren heel zeker hoeveel ze allen aan hun bedevaart te danken hebben".
1967, Triduüm van 18 tot 22 augustus
met 218 zieken en 110 gezonde bedevaarders.
Pater Paul-Simon, karmeliet, verzorgde de sermoenen. Op die eerste middag stonden de Ziekenzegening, Misviering en tocht naar de bron op het programma.
Op zondag, samen met 800 eendagsbedevaarders, vierde pater Leopold in Banneux zijn gouden priesterjubileum en dertig jaar apostolaat langs de radio.
Monseigneur Van Zuylen, bisschop van Luik, ging voor in de ziekenzegening en bezocht nadien de zieken in de hospitaliteit. Hij schonk elke zieke een Banneuxmedaille als aandenken.
Deze mooie zondag eindigde met het houden van de kaarsjesprocessie.
1968, Triduüm van 23 tot 27 augustus
met E.H. J. Verstraete als predikant. Het werd een zonnig triduüm, speciaal voor Brugge, midden een regenachtige zomer.
De eendagsbedevaart op zondag ging na enig aarzelen toch door, maar zonder pater Leopold die nu in het klooster in Ieper verbleef omdat hij ziek was.
In 1968 verscheen ook het eerste nummer van ons 'Tijdschrift Brugge-Banneux'. Dit in de plaats van de verschillende omzendbrieven. Zo kon men genieten van een goedkoper posttarief.
1969, Triduüm van 22 tot 26 augustus
Een nat triduüm met 193 zieken en 100 gezonde bedevaarders en 93 medewerkers.
Wegens het gure weer was er dit jaar géén kaarsjesprocessie en al evenmin een kruisweg.
Predikant van dienst was E.H. H. Doom.
Het was bij deze bedevaart dat er voor de laatste keer een radiotrein was met eendagsbedevaarders.
Het was eveneens het jaar van de internationale zigeunerbedevaart in aanwezigheid van Mgr. De Keyzer, hulpbisschop van Brugge. Sinds 1969 gaat deze zigeunerbedevaart ieder jaar door.
In Banneux waren dit jaar grote aanpassingswerken aan de hospitaliteit:
de slaapzalen werden verdeeld in kamertjes, de refter werd uitgebreid tot een grote zaal, het paviljoen werd bijgebouwd en de grote toegangspoort werd afgesloten.
In totaal kwamen in 1968 een vijfhonderdtal zieken minder naar Banneux. Op grond daarvan werd beslist onverwijld de hospitaliteit te moderniseren en gezelliger te maken!
1970, Triduüm van 21 tot 25 augustus
met 181 zieken, 16 kinderen en 110 gezonde bedevaarders en 97 medewerkers.
Zoals ieder jaar zorgden de Hr. Casier en Mw. Baré voor een goede opvang van de zieken in de Rode kruiswagen op weg naar Banneux. Ze werden zo een stukje van onze Banneuxfamilie!
Was er eveneens bij dit jaar als brancardier: Noël Van Hecke, die nadien monnik werd in de abdij van Westvleteren.
Het werden genadevolle dagen, begeleid door E.H. J. D'Hoedt, pastoor van Oostkamp.
Op zondag kwamen een 600-tal eendagsbedevaarders naar Banneux. Er werd gevreesd dat deze traditie zou wegvallen met het verdwijnen van de radiotrein en het Maria-halfuurtje. Doch dankzij de inzet van vele propagandisten is de eendagsbedevaart blijven doorgaan!
Een zieke bedevaarder (M. Coppens) uit Adegem schreef:
Ik wil het kruisken moedig dragen,
dat God aan mij te dragen geeft.
Ik doe het moedig zonder klagen
omdat het kruis zijn zegen heeft.
Het valt me soms zwaar ten moede.
Hou stand! 'k Zal helpen, zegt de Heer.
Hou vast u verder aan het goede,
't is maar een eindje verre meer.
Oh leer mij Heer, mijn kruis te dragen.
'k Aanvaard het blij uit Uwe hand.
Ik wil U om vergeving vragen,
dat brengt mij aan d'overkant
