Getuigenissen

Bedankt aan iedereen, die heeft deelgenomen aan deze bedevaart.

Vooral aan de vele helpers, verpleegsters en het verzorgend team, keukenpersoneel, het pastoraal team en natuurlijk het voltallig bestuur.

De vele bedevaarders zorgden ook voor een gezellige sfeer.

Familiairder kon deze sfeer bijna niet zijn. Mocht ik nog enkele mensen vergeten zijn, je bent er ook bij geteld.

Nogmaals bedankt en tot volgend jaar. Voor ons dan een 6^e maal.

Een echte aanrader..

Groetjes van Roos en Marc (2019)

We hadden aangeboden mee te gaan als medewerker naar Banneux, voor de eerste maal.

Wilfried kwam langs en vertelde ons over het reilen en zeilen van de dagen te Banneux, maar toch hadden we nog heel wat vragen… wat waren onze taken?  Waar konden we helpen?  Hoe verliepen de dagen?  Worden we opgenomen in de groep medewerkers…de groep bedevaarders?

Toen we aankwamen te Banneux voelden we ons onwenning….maar iedereen gaf ons raad : ga eens daar helpen, kijk eens wat je daar kan doen….zoek je iets?  …

De tweede dag verliep al veel beter en ’s avonds voelden we ons “thuis” tussen de vele bedevaarders en de medewerkers. 

De eucharistievieringen,waar we de bedevaarders mee naar toe brachten, verliepen stil en mooi… Iedereen was vrij om te gaan , het was geen verplicht nummertje. Het was telkens een mooie viering.  De bedevaarders waren dankbaar dat ze deze konden meemaken.

De Internationale viering op zondagochtend,samen met de andere eendags bedevaarders uit de parochie, verliep stijlvol en plechtig. 

De kaarsjesprocessie, ’s avonds, door het bos van Banneux, was een ervaring die we niet zullen vergeten.  Het was sereen, mooi, stil.

De kruisweg, samen met een zestigtal personen, medewerkers en bedevaarders, bracht voor iedereen van ons iets nieuws aan het licht.  De priester bracht ons verhalen en voorbeelden, die ons allen zullen bijblijven.

Te Banneux wordt onder de bedevaarders én onder de medewerkers  veel gebabbeld  , veel gelachen en  veel plezier gemaakt.

Allen zijn blij te kunnen vertellen  over “hun leven, hun kinderen, hun achterkleinkinderen… hoeveel keer ze al mee geweest zijn,  hoe deugd het hen telkens  doet”….

En…het deed ons ook deugd…

Wilfried vroeg ons tevens de negatieve ervaringen te vertellen; 

het spijt ons Wilfried,  we hebben er geen kunnen vinden…. Tenzij….

We werden “gebeten”…. door de Banneux-microbe….

Volgend jaar gaan we terug mee….maar is dat niet eerder positief ?

 Katrien en Leo, die voor het eerst meegingen als medewerkers naar Banneux (2018)

Onze indrukken van ons verblijf in Banneux: “Een warme thuis”

Blije gezichten omringen ons. Men voelt zich hier seffens thuis.

We hebben een grote bewondering voor al ons zo dienstbare helpers, voor onze blije en dienstvaardige verpleegsters.

Ik vraag me elke dag af, ik stel mij de vraag: “waar halen ze de kracht?”

Wel bij de Heer en Zijn Moeder de Maagd der armen.

Hier in Banneux werkt een bovennatuurlijke kracht.

Iedereen voelt zich goed en gelukkig!

Tot volgend jaar!

Zr. Tonia (2018)

"Wij waren een paar dagen in de hemel gelogeerd"

Lena (2017)

"Als 't God belieft, dan zijn wij hier volgend jaar terug"

Anoniem (2017)